Tegoroczny sezon był bardzo nieudany dla pływającego w klasie Laser Macieja Grabowskiego. Najbardziej doświadczony polski zawodnik na lipcowych mistrzostwach świata nie awansował nawet do pierwszej 50-tki. Wyprzedził go młody Karol Porożyński (od tego roku SEJK Pogoń) i tym samym on wywalczył dla Polski jedno miejsce w przyszłorocznych olimpijskich regatach w Chinach.



Portugalskie mistrzostwa świata były dla ciebie najgorszym okresem w karierze?

- W życiu przeżywałem już trudniejsze chwile, które były związane ze słabymi wynikami. Kiedyś po takim słabym okresie myślałem nawet o zakończeniu kariery. Na pewno jednak miniony okres był jednym ze słabszych, jakie miałem w życiu. Nie mam zamiaru nieudanych startów w mistrzostwach Europy [też odległa pozycja - red] i świata jakoś dziwnie tłumaczyć. Po prostu pływałem bardzo słabo.

Zdążyłeś już wyjść z kryzysu?

- Myślę, że się już otrząsnąłem i powoli dochodzę do prawidłowej dyspozycji. Brakuje mi jednak wypoczynku, bo po startach regatowych mnóstwo czasu poświęcam moim sponsorom. Mam wobec niech sporo zobowiązań. Z tegorocznych słabych startów wyciągnąłem jednak wnioski i przystępuję do pływania z nowym nastawieniem.



Podczas mistrzostw świata lepszy wynik od ciebie osiągnął mniej znany Karol Porożyński. Jak traktujesz rywalizację z tym żeglarzem?

- Przyjaźnimy się z Karolem i współpracujemy. Jako starszy i bardziej doświadczony kolega staram się wspierać jego rozwój. To, że Karol wyprzedził mnie w klasyfikacji i wywalczył miejsce dla Polski na olimpiadzie nie spowodowało u mnie nerwowości. Jego wyniki muszą mnie zmotywować. Nie oszukujmy się - Karol ze mną wygrał, ale jego miejsce w mistrzostwach i tak nie było zbyt dobre. Wiem, że on sam stawia sobie większe cele. Życzyłbym sobie żeby Karol zajął miejsce w pierwszej 15. Wtedy, być może odczułbym presję.



Przychodząc do SEJK Pogoń w ciemno obstawiano, że wystartujesz w przyszłorocznych igrzyskach. Zostałeś objęty miejskim programem stypendialnym "Pekin 2008". Nie obawiasz się, że to Karol pojedzie do Pekinu?

- Mogę spokojnie stwierdzić, że nie mam nacisków ze strony Karola i innych zawodników z Polski. Między nami toczy się indywidualna rywalizacja, ale to ja mam nad nim dość dużą przewagę. Żeby pojechać na igrzyska trzeba w tej rywalizacji zbierać indywidualne punkty we wszystkich regatach i właśnie tylko ja mam takie punkty na swoim koncie. Dlatego właśnie w niedzielę wyjeżdżam do Chin, by tam wziąć udział regatach na olimpijskim akwenie. Zawody rozpoczynają się 15 sierpnia.



Jaki cel stawiasz sobie przed tymi regatami?

- Będą one dla mnie kolejną okazją do zbadania chińskiego akwenu. Do 24 sierpnia, bo tyle właśnie potrwają zawody, chcę zrobić jak najwięcej notatek, które później mógłbym wykorzystywać w przedolimpijskich przygotowaniach. W poprzednim roku też gościłem w Chinach i zająłem tam 4. miejsce, choć na dzień przed końcem regat byłem pierwszy. Teraz nie zakładam żadnego konkretnego celu i chcę po prostu popłynąć jak najlepiej. Wszyscy pytają tylko o przyczynę tegorocznych słabych startów i czepiają się konkretnych miejsc. Mnie tak naprawdę interesuje tylko sukces w igrzyskach i chcę do tego przyłożyć się jak najlepiej. Chodzi mi o ułożenie programu przygotowań i zapoznanie się z chińskim akwenem. Wszystkie starty poza igrzyskami są dla mnie mniej ważne, choć tegoroczną plamę postaram się zmazać już w lutym na mistrzostwach świata w Australii.



Jak oceniasz chiński akwen?

- Jest mocno nieprzewidywalny. W zeszłym roku na regatach przedolimpijskich słabo wiało i były silne prądy. Z opowiadań znam historię z olimpiady w Seulu. Starsi żeglarze mówią, że tam podczas przedolimpijskich regat było podobnie, a na samej olimpiadzie musieli zmagać się wręcz ze sztormami. Dlatego ten wyjazd do Chin, to dla mnie cenna przygoda.



Rozmawiał: Marcin Nieradka

źródło: Gazeta Wyborcza