W latach 1945-1949 w Szczecinie istniało około 65 klubów sportowych, które miały charakter mniej lub bardziej formalny. W roku 1948 młodzi szczecinianie pracujący przy odbudowie zniszczonego portu, a zrzeszeni w klubie bokserskim Zryw oraz piłkarze nożni klubu Portowiec, postanowili utworzyć wspólny klub pod nazwą Sztorm Szczecin. Datą, którą uznaje się za początek Sztormu, a dzisiejszej Pogoni, jest 21 kwietnia 1948 roku. To właśnie sekcja bokserska i piłkarska były dwiema pierwszymi w historii dzisiejszej Pogoni i przez długi czas wspólnie przyciągały największą liczbę widzów. Sportowcy Sztormu byli pod opieką Związku Zawodowego Transportowców.

Stabilizacja była jeszcze obcym słowem w powojennych czasach. Nie inaczej było w sporcie. Częste reorganizacje i zmiany to domena pierwszych lat sportu w Polsce. Skutkiem tego Sztorm istniał tylko przez rok. Odgórną decyzją postanowiono, że klub ten wejdzie w skład Związkowca, który powstał w marcu 1949 roku z fuzji Drukarza, Pocztowego KS, Cukrownika oraz właśnie Sztormu.

Zawodnicy Związkowca wiedli prym w regionalnych rozgrywkach A-klasy i odnosili pierwsze małe sukcesy. Spośród nich największym był ten odniesiony w 26 listopada 1950 roku. Wówczas to piłkarze Związkowca pokonali (3:2) w meczu Pucharu Polski, II-ligowych Budowlanych Gdańsk, czyli zespół wyżej notowany i o uznanej renomie. W tym dniu potencjał Portowców po raz pierwszy dał o sobie znać, ale także tego dnia w Warszawie zapadła decyzja, że za miesiąc Związkowiec zniknie ze sportowej mapy Szczecina.

Jak postanowiono w stolicy, tak też się stało. Rok 1951 rozpoczął się bez Związkowca. Jego zawodnicy stali się od tego momentu Kolejarzami, a w pamięci szczecinian od tej pory próbowało zapisać się Koło Sportowe Kolejarz nr 195 przy Zarządzie Portu Szczecin. Portowcy pod podobnym szyldem występować będą do 1955 roku. Sportowcom Kolejarza uszyte zostały mundury marynarskie, które miały podkreślać morski charakter Szczecina oraz wyróżniać Portowców wśród innych szczecińskich klubów. Sekcja piłkarska rozpoczęła walkę o prymat z równie prężnie działającymi pięściarzami.

Pod szyldem Kolejarza szczecińscy zawodnicy sukcesywnie pięli się w górę. Między innymi wywalczyli awans do 1/8 Pucharu Polski, gdzie ulegli I-ligowej Unii (Ruchowi) Chorzów. W lidze natomiast dotarli do trzeciego poziomu rozgrywkowego, który w tym czasie nazywany był Ligą Międzywojewódzką.

W działalność klubu już wtedy angażował się także Florian Krygier, legenda szczecińskiej Pogoni. O tym jak ciężkie były początki Portowców opowiada w książce „50 lat Morskiego Klubu Sportowego Pogoń” Władysław Wanag (działacz klubu w latach 50.): „Pierwsze lata działalności sportowej nie należały do najłatwiejszych. Lata 50. charakteryzowały się ogromnym zaangażowaniem niewielu jeszcze działaczy społecznych. Nie było sprzętu sportowego, stadionów. Pierwsze mecze nasze koło sportowe rozgrywało na stadionie przy ulicy Kordeckiego. Załoga portu dopiero rozpoczynała budowę stadionu przy ulicy Twardowskiego”.

Jesienią 1955 roku III-ligowy KS Kolejarz zyskał nazwę Pogoń Szczecin, tradycją, nazwą i barwami nawiązując do przedwojennej Pogoni Lwów. Historyczne, pierwsze spotkanie pod dzisiejszą nazwą Portowcy rozegrali 31 października 1955 roku w Szczecinie i ta data na zawsze zapisała się w klubowych annałach. Był to towarzyski pojedynek z I-ligowym Kolejarzem Poznań. Pogoń przegrała z faworytem 2:4, ale nie to było najważniejszym wydarzeniem tego spotkania. Premierowy pojedynek rozgrywany był przy blasku reflektorów, co w tamtym czasie było sporą ciekawostką. Na stadion przybyło około 11 tysięcy widzów. Ci, którzy nie byli, mogli kolejnego dnia przeczytać relację 'Kuriera Szczecińskiego': 'Jak kolorowy film wyglądał wczorajszy mecz przy sztucznym świetle 24 reflektorów'.

Dziesięć lat po powstaniu Sztormu, sekcja piłkarska klubu już jako Pogoń była wśród najlepszych drużyn w Polsce. Awans do elity został uzyskany w 1958 roku. „Wielkie gratulacje dla Szczecina i Radlina przesyłamy już dziś, gdy okazało się faktem awansowanie Pogoni i Górnika do I ligi. Jest to zwłaszcza dla Pogoni olbrzymi sukces, bowiem dokonała jedynego w swoim rodzaju wyczynu - jednym długim marszem przebyła rozgrywki III i II Ligi w ciągu dwóch lat, nie doznając porażki w rozgrywkach mistrzowskich. Ten awans oznacza powstanie nowego interesującego i być może silnego ośrodka na północnym zachodzie Polski” - napisał katowicki „Sport” po promocji Pogoni do I ligi. Później faktem stały się kolejne sukcesy Portowców: wicemistrzostwa, finały Pucharu Polski, gra w europejskich pucharach, a ze znakomitych zawodników Dumy Pomorza korzystało wielu selekcjonerów kadry narodowej. Tak przez 65 lat tworzyła i nadal tworzy się historia Pogoni Szczecin.

źródło: pogonszczecin.pl/Jakub Bohun