Pana trener Mirosław Drozd stwierdził, że dzięki Panu szczecińscy pływacy przestali być anonimowi, a zaczęli być zaliczani do krajowej czołówki?

- Miło jest słuchać, takich opinii. Wiem, że trener użył wobec mnie określenia "lokomotywy" szczecińskich pływaków. Sądzę, że wpływ na to ma fakt, iż jestem starszy od Kasi Baranowskiej i Mateusza Sawrymowicza, bardziej doświadczony i najdłużej pracuje z trenerem Drozdem. Chociaż jak patrzę na wyniki Kasi i Mateusza, to chyba raczej oni są moją "lokomotywą"... Tak naprawdę to mobilizujemy siebie nawzajem na każdym treningu, czy zawodach. A to, że zaliczani jesteśmy do czołowych pływaków w kraju i powoli w Europie, to efekt ciężkiej, systematycznej pracy.


Nie miał pan chwil zwątpienia, gdy Kasia i Mateusz zdobywali na zawodach mistrzowskich medale, a panu przypadała niewdzięczna rola bycia czwartym?

- Nie. poprawiłem wtedy swoje rekordy życiowe, a co było dla mnie istotne, a z sukcesów swoich przyjaciół bardzo się cieszyłem. Miejsce tuż za podium zawsze były sygnałem, że jeszcze wiele muszę poprawić w swoim pływaniu i podrażniały moja sportową ambicję.

Kiedy Pawła Korzeniowskiego zacznie się porównywać do Przemysława Stańczyka, a nie na odwrót?

- Wtedy, gdy zacznę pływać szybciej od niego. To prawda, że rywalizacja z Pawłem jest dla mnie szczególna, ale nie ma co ukrywać, że to on jest w światowej czołówce, do której ja zamierzam dopiero dołączyć. Od Pawła mogę się jeszcze wiele nauczyć. Poza samą rywalizacją na zawodach jesteśmy przyjaciółmi i na startach rywalizacja między nami się kończy.


W jaki sposób pływak podczas wyścigu jest w stanie obserwować innych zawodników?

- Jest to ograniczone i zależy od kilku czynników. Przede wszystkim można tylko obserwować pływaków, którzy znajdują się na sąsiednich torach i to przy dłuższych dystansach, na krótszych nie ma na to szans i przede wszystkim czasu. Trzeba dokładnie znać własne możliwości i liczyć tylko na siebie, w tej dyscyplinie to podstawa, a oglądanie się na innych nie ma większego sensu.


Nie żal panu, ze pływanie nie jest tak popularnym sportem jak piłka nożna?

- Nie ma co ukrywać, że pływanie nigdy nie będzie tak popularną i medialną dyscypliną, jak piłka nożna, czy też inne gry zespołowe. Chociaż w coraz większym stopniu wielkie koncerny medialne, czy reklamowe nakręcają odpowiednią koniunkturę niektórym dyscyplinom sportowym. Pływanie również staje się bardziej popularne, są nowi sponsorzy, coraz większe są oczekiwania wobec naszych startów. Każdy polski pływak to potwierdzi, Mówiąc jednak szczerze nie tęsknie za statusem gwiazdy.


Ile trwa pana najdłuższy rozbrat z basenem w ciągu roku?

- To zależy id ilości udziału w zawodach w danym roku, zazwyczaj najdłuższa przerwa trwa około dwóch tygodni.


Wiele osób podczas urlopu lubi zrelaksować się na basenie, a jak wygląda to u pływaków?

- Nie wiem jak inni, ja nie mam w dni wolne od pływania wodowstrętu i jeśli jest wtedy ciepła słoneczna pogoda, to na basen jezioro lub morze wybieram się bez najmniejszych oporów.


Ile kilometrów mógł pan przepłynąć w minionym roku?

- Dokładnie nie da się tego określić, bowiem nikt nie prowadzi takich statystyk, bo są one nie potrzebne, sądzę, że w ciągu roku mogłem przepłynąć ponad dwa tysiące kilometrów.


Jest jakaś inna dyscyplina sportowa, którą z powodzeniem mógłby uprawiać Przemysław Stańczyk?

- Zastanawiałem się kiedyś nad tym i doszedłem do wniosku, że nie, Chyba jestem stworzony tylko do pływania.


Dziękuję za rozmowę.

źródło: Kurier Szczeciński, Szymon Kwiat