Początek XXI wieku to wielka popularność i siła brazylijskiej piłki. To Brazylia w 2002 roku oczarowała świat i sięgnęła po Mistrzostwo Świata z takimi gwiazdami jak Roberto Carlos, Cafu, Rivaldo czy Ronaldo. Magia Canarinhos miała także sprawdzić się w Szczecinie. Wszystko za sprawą Antoniego Ptaka, który kierował Pogonią w latach 2003-2007. W jego wizji zespół miał być oparty przede wszystkim na zawodnikach z Kraju Kawy, którzy mieli oczarować także całą Polskę. Finału tego pomysłu nie musimy chyba nikomu przypominać. Odbijał się w Szczecinie czkawką przez lata, a niesmak pozostał do dziś.

W 2001 roku Portowcy wywalczyli wicemistrzostwo Polski. Skład Dumy Pomorza opierał się przede wszystkim na Polakach. Jednym z wyjątków był Cristiano Pereira de Souza „Brasilia”, czyli pierwszy Brazylijczyk w Szczecinie w XXI wieku. Faktem jest jednak to, że zadebiutował on w Dumie Pomorza jeszcze w poprzednim wieku. Wychowanek Ituano FC w Szczecinie spędził jedynie sezon. Był to standard w jego karierze. Występował m.in. w Wiśle Kraków, Zagłębiu Lubin, Odrze Wodzisław Śląski, CF Os Belenenses, Energie Cottbus, Jeonbuk Hyundai Motors, z którym zdobył mistrzostwo Korei Południowej czy Pohang Steelers, z którym wygrał Azjatycką Ligę Mistrzów. Zakończył karierę piłkarską w Brazylii w 2013 roku. Wiosną 2001 roku do Pogoni trafił Sérgio Leândro Seixas Santos „Batata”. Z racji tego, że zmieniał bardzo często kluby, zaledwie po sześciu rozegranych meczach zakończył przygodę z Pogonią. Nie był to jednak definitywny rozbrat ze Szczecinem. Wrócił do Dumy Pomorza w sezonie 2003/04 i był jednym z liderów drużyny, która pewnie zmierzała do Ekstraklasy. W Szczecinie został aż na 3,5 sezonu, co stanowi rekord w jego karierze. Po awansie Portowców już tak nie błyszczał. Z krótkim epizodem w Brazylii, przez kolejne lata występował w Polsce. Jesienią tego sezonu był graczem IV-ligowej Polonii Piotrków Trybunalski. Warto także wspomnieć, że 11 kwietnia 2006 roku przyjął polskie obywatelstwo, tym samym zrzekł się obywatelstwa brazylijskiego.

Pięciu Brazylijczyków pomagało Dumie Pomorza wrócić do Ekstraklasy w sezonie 2003/04. Historia Bataty została już nakreślona, więc przejdę do Julcimara Conceição de Souzy „Julcimar”, który w Szczecinie był przez cały okres rządów Antoniego Ptaka. Wychowanek słynnego Cruzeiro Belo Horizonte, był bez wątpienia jednym z ciekawszych zawodników z całego brazylijskiego zaciągu. Grał regularnie i pewnie na środku szczecińskiej defensywy. Mimo dobrej marki jaką wyrobił sobie na polskich boiskach, po spadku Pogoni w 2007 roku wrócił do ojczyzny. Nie kontynuował jednak gry w piłkę, a zajął się prowadzeniem szkółki piłkarskiej dla dzieci. O miejsce w obronie walczyli wówczas także Mauro Sergio da Silva „Mauro” oraz Rodrigo Gonçalves do Nascimento „Rodrigo”. Pierwszy grywał w kratkę, natomiast drugi dość często występował przez dziewięćdziesiąt minut, szczególnie w drugiej lidze. Trop za pierwszym urywa się w 2006 roku, kiedy to trafił do szwajcarskiej Genewy. Drugi pozostał w Polsce i jeszcze w poprzednim sezonie występował w IV-ligowej Polonii Piotrków Trybunalski. Epizod w Pogoni zaliczył również Fernando Maia Batista „Fernando”. Nie zdołał zadebiutować w zespole Dumy Pomorza, ale do dziś można go spotkać w naszym regionie - jest piłkarzem Pomorzanina Nowogard.

Po powrocie do Ekstraklasy, w Szczecinie szukano wzmocnień. Tym samym do Grodu Gryfa trafił Giuliano Marinho Dos Santos „Giuliano”. W 2001 roku wyróżniał się on w zespole Legii Warszawa, ale zaledwie po sezonie wrócił do ojczyzny. Rok później znów trafił do Polski, gdzie przez sezon występował w Widzewie Łódź. Pogoń sprowadziła go z greckiego Panióniosu Ateny, ale nie był to dobry pomysł. W Dumie Pomorza nie pokazał nic godnego uwagi i opuścił Szczecin z dorobkiem 9 meczów. Zakończył karierę w lipcu 2009 roku jako piłkarz FK Budućnost Podgorica. W tamtym sezonie do Pogoni dołączył także Adriano Gerlin da Silva „Adriano”. Zapowiadał się na solidne wzmocnienie, choć miał na karku już 31 lat. W 1993 roku wraz z kolegami z drużyny U-20 zdobył Mistrzostwo Świata. Sam 'Adriano' został nagrodzony Złotą Piłką, czyli nagrodą dla zawodnika turnieju. Był on wówczas piłkarzem szwajcarskiego Neuchâtel Xamax FC. Mimo tego sukcesu i wyróżnienia nie podbił Europy. Wrócił do Brazylii gdzie grał m.in. w słynnym São Paulo FC. 'Adriano' jak 'Giuliano' w Pogoni po prostu był (wystąpił zaledwie trzy razy).

Osobny fragment należy się jednemu z Brazylijczyków, który trafił do Szczecina w sezonie 2004/05 i spotkamy go w stolicy województwa także dziś. Edi Carlo Dias Marçal „Andradina”, to bez wątpienia najlepszy zagraniczny zawodnik jaki kiedykolwiek grał w Pogoni Szczecin. Co więcej to także jedna z najlepszych zagranicznych gwiazd w historii Ekstraklasy. W 1998 roku Brazylia poległa we Francji 3:0 i musiała zadowolić się srebrnym medalem Mistrzostw Świata. W tym samym roku 24-letni Edi Andradina brylował w Arsenalu Tuła, w którym w 38 meczach zdobył aż 27 bramek i został królem strzelców II ligi rosyjskiej. Mimo to jego klub zajął dopiero piąte miejsce w lidze i nie awansował do Ekstraklasy. W kolejnym sezonie Brazylijczyk dołożył 18 trafień i postanowił wyruszyć na podbój Japonii. Tam występował od wiosny 2000 do jesieni 2003 roku. Najlepsze statystyki osiągnął jako piłkarz klubu Oita Trinita (41 meczów / 22 gole w sezonie). Po chwilowym powrocie do Brazylii, Edi Andradina wybrał Pogoń Szczecin. Nie widzę większego sensu w opisywaniu jego przygody w Szczecinie. Brazylijczyk to wiodąca postać w nowożytnej erze Dumy Pomorza. Zawodnik o znakomitej technice, który oczarował kibiców w Polsce. Po spadku Portowców trafił do Korony Kielce, gdzie nie stracił na jakości. Wrócił do Szczecina, kiedy Pogoń go potrzebowała. Wrócił i pomógł wrócić do Ekstraklasy. Dla Dumy Pomorza rozegrał 149 meczów, w których zdobył 37 goli. Dziś jest pracownikiem klubu i rekreacyjnie gra dla Mewy Resko. Szacunek się należy.

Sezon 2005/06 to kolejne brazylijskie wzmocnienia. Jesienią do zespołu trafili Gláuber Vian Corrêa „Gláuber”, Sandro Chaves de Assis Rosa „Sandro” oraz Luiz Eduardo Tavares „Mineiro”. Pierwszy nawet nie zdołał zadebiutować, drugi to kolejny brazylijski epizod w Szczecinie (4 występy). Sandro trafił do Pogoni z Oity Trinita, w której występował z Edim Andradiną i po tych kilku grach wrócił do Brazylii, gdzie zakończył karierę. Trzeci z wymienionych poradził sobie w Szczecinie całkiem nieźle. Szybko stał się podstawowym prawym defensorem, który często zbierał żółte kartki. Po 1,5 roku wrócił do Brazylii, gdzie zakończył karierę. Wiosną Pogoń stała się jeszcze bardziej brazylijska. Pierwszym golkiperem z Kraju Kawy w Szczecinie był Ânderson Soares da Silva „Neneca”. Co prawda w Szczecinie był kolejnym zawodnikiem, który nie zaistniał, ale po powrocie do Brazylii radził sobie dobrze. W ciągu trzech sezonów, jego wartość wzrosła ponad czterokrotnie. Gra dalej i jest piłkarzem Botafogo FC Ribeirão Preto, którego wychowankiem był słynny Sócrates Brasileiro Sampaio da Souza Vieira de Oliveira. Z bogatym CV przybył Vanderlei Gonçalves Barbosa „Batata II”. Dwa mistrzostwa Brazylii, Puchar Brazylii i klubowe Mistrzostwo Świata ze Sport Club Corinthians Paulista (São Paulo), bez wątpienia imponowało. Niestety był kolejnym zawodnikiem u progu końca kariery. Linii defensywy nie zbawili ponadto Matheus Bianchim Hansen „Matheus”, José Roberto Lucini „Zé Roberto” czy Valdir Teodoro „Valdir”, który ocierał się o słynne brazylijskie kluby m.in. Santos FC czy Internacional Porto Alegre. Głośnym echem odbiło się ściągnięcie do Szczecina Alexandre da Silvę Mariano „Amarala”. Nie był to kolejny wynalazek, a co najmniej solidnie wyglądający zawodnik. Przed Pogonią zdobywał mistrzostwo Brazylii z Palmeiras São Paulo i Sport Club Corinthians Paulista (São Paulo). W Europie dorzucił do dorobku Puchar Włoch z Fiorentiną oraz mistrzostwo Turcji z Besiktasem Stambuł. W 1996 roku sięgnął z reprezentacją po brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Atlancie. Ponadto dziesięć razy wystąpił w barwach Canarinhos. W 2004 roku grał w Katarze co mogło sugerować, że powoli zamierza kończyć przygodę z piłką. Dla Pogoni rozegrał 16 spotkań. Zdobył jedną bramkę, rozstrzygającą o wygranej Portowców z Górnikiem Łęczna 2:1. Po przygodzie w Polsce występował jeszcze m.in. w Indonezji czy Australii. Obecnie przebywa w Kraju Kawy. Zawodnikiem Dumy Pomorza był również Ânderson Gonçalves Pedro „Ânderson”. Dobra jesień 2006 roku w jego wykonaniu zaowocowała transferem do Zagłębia Lubin, z którym w 2007 roku zdobył Mistrzostwo Polski. Dobrym określeniem dla wielu wymienionych już zawodników, byłoby „był ktoś taki”. Do niej przypisałbym również Clêisona Édsona Assunção 'Clêison' (w dorobku dwa Puchary Brazylii i Copa Libertadores de América z Cruziero Belo Horizonte), Antônio Fábio Franceza Cavalcante „Fabinho”, Fábio Costę de Brito „Fábio Costa”, José Cristiano de Souzę Júnioa „Júnior”, Wágnera Piresa de Almeidę „Wágner”, Williama Césara Roque Ferreirę „William”. Furory w Pogoni nie zrobił Daniel Lopes Cruz „Daniel”. Ściągnięty z Legii piłkarz grał dość regularnie, ale nie wyróżniał się na tle kolegów. Co ciekawe jego losy potoczyły się dość ciekawie. Po powrocie do Brazylii prezentował się na tyle dobrze, że trafił do portugalskiego Naval 1° de Maio, gdzie występował przez trzy sezony. Był także piłkarzem azerskiego Qəbələ FK, które w tym sezonie sensacyjnie awansowało do Ligi Europy. W 2014 roku wrócił do ojczyzny. Pochlebne recenzje zbierał Murilo Rufino Barbosa „Lilo”, jeden z podstawowych zawodników Pogoni, która w sezonie 2006/07 żegnała się na lata z Ekstraklasą. Przez kolejne sezony występował w Polsce m.in. w Kotwicy Kołobrzeg czy Polonii Słubice. Obecnie jest piłkarzem gujańskiego Alpha United. Postrachem bramkarzy nie został Élton Aparecido de Souza „Élton”. Błysnął raz dubletem w meczu z Górnikiem Łęczna i przepadł. Szukał szczęścia w bułgarskiej Slavii Sofia i portugalskim Belenenses - bezskutecznie.

W sezonie 2006/07 kolonia brazylijska w Pogoni Szczecin ulegała powiększeniu. Z poznańskiego Lecha szczecinianie pozyskali Ândersona Santosa Silvę „Ânderson”. Jesienią 2006 roku grał regularnie i był podstawowym defensorem Dumy Pomorza. Wiosną wyemigrował jednak do Japonii, do Yokohama FC. W sezonie 2008/09 odkurzyła go gdyńska Arka. Grono tych, którzy nie zdołali zadebiutować w Pogoni powiększyli Genivaldo Souza „Baiano”, Vatinei César Moreira dos Santos „Dinei”, Éderson Luis Lopes „Éderson”. Kilkuminutowe występy nie pozwoliły wypłynąć szerzej Inácio Gonçalvesowi Ferreirze Júniorowi „Júnior”. Jesienią 2006 roku do Szczecina trafiła także dwójka, która w Pogoni szczególnie nie zaistniała, ale gra do dziś i to w niezłych klubach. Danilo Cirino de Oliveira „Danilo” po szczecińskiej przygodzie szukał szczęścia w Czechach i na Słowacji. Następnie dobre występy w węgierskim Honvédzie Budapeszti zaowocowały transferem do szwajcarskiego FC Sion. Tam nie zdołał się bardziej wypromować i na dwa sezony powędrował do Zorii Ługańsk (Ukraina). 50 gier na Ukrainie i 14 goli pozwoliło mu przejść na zasadzie wypożyczenia do Kubania Krasnodar. W Rosji nie sprawował się jednak już tak dobrze i ostatecznie zmienił barwy na FK Aktöbe. W styczniu tego roku miał zostać zawodnikiem tajskiego Buriram United, ale pozostaje obecnie bez klubu. Leândro da Silva 'Leândro' także miał okazję grać dalej w Europie. Grą w Kaposvári Rákóczi FC zwrócił na siebie uwagę rosyjskich klubów. Występował w rosyjskiej ekstraklasie jako zawodnik Spartaka Nalczyk i Łucz Energii Władywostok. Po nieudanej przygodzie w Arsenale Kijów (trzy sezony) wrócił do Rosji. Od 2013 roku jest piłkarzem Wołgi Niżny Nowogród, która obecnie walczy o utrzymanie na zapleczu rosyjskiej ekstraklasy. Bez większego osiągnięć potoczyły się kariery Alisona dos Santosa Cazumby „Gu”, Felipe dos Santosa Reisa „Felipe”, Gabriela Oliveira da Silvy „Buiu”, Leândro da Silvy Camposa „Leândro”, Robsona de Freitasa Costy „Robson”, Tiago Martinsa Leite „Tiago Martins”. W niższych ligach w Polsce grał Marcelo Barbosa de Oliveira „Marcelo”, po którym ślad urywa się w Warcie Krzymów. Po odejściu z Pogoni przez sezon w czeskiej FK Viktoria Žižkov (Praga) grał i był podstawowym zawodnikiem Márcio Roberto da Silva Inácio Garibaldi 'Tinga'. Zdecydował się jednak na powrót do ojczyzny. W Czechach spodobało się za to Thiago Silveirze da Silvie „Thiago”. U naszych południowych sąsiadów spędził osiem lat. Egzotyczne kierunki po Szczecinie obrali z kolei Otávio Dutra „Otávio”, który świętował dwa tytuły mistrza Indonezji oraz Diego Benedito Galvão Máximo „Diego”, który występował w najbardziej utytułowanych klubach Iranu - Paykan Tehran czy Esteghlal Tehran.


Listę brazylijskich nazwisk w Pogoni Szczecin zamyka Hernâni José da Rosa „Hernâni”. On i Edi Andraidina to jedyni Brazylijczycy, którzy mieli udział w odbudowę Pogoni po brazylijskich czasach Antoniego Ptaka. Hernâniego należy zaliczyć do wąskiego grona Canarinhos w Dumie Pomorza, które dało pewną jakość. Gwiazdą na pewno nie był, solidne mecze przeplatał słabszymi, jednak poniżej pewnego nie zszedł.

Czytelniku, jeśli doszedłeś do tego miejsca, to musisz wiedzieć, że długi jak brazylijska telenowela tekst zbliża się ku końcowi. Na placach jednej ręki można wskazać tych Brazylijczyków, którzy faktycznie całkiem nieźle poradzili sobie w Szczecinie. Jedna ręka, no może na upartego dwie wystarczą, aby wskazać tych, którzy choć trochę zaistnieli w Europie lub niezłych klubach w Brazylii. Tyle samo palców powinno wystarczyć, aby wskazać tych, którzy do Pogoni przychodzili z co najmniej dobrym CV. Fakt jest jednak taki, że brazylijski pomysł w Szczecinie okazał się zupełną pomyłką i pozostawił po sobie czarny ślad w historii szczecińskiego i polskiego futbolu. Nie obrażając nikogo, chyba sami przyznacie, że większość z wymienionych tutaj piłkarzy, chyba została porwana ze słynnej Copacabany. Warto także wspomnieć, że przez chwilę trenerem zespołu był Brazylijczyk José Carlos Serrão (od 16 lutego 2006 roku do 8 marca 2006 roku). Kończąc, przypadku Paulinho (niedocenionego w ŁKS-ie Łódź pomocnika, który kilka lat po grze w Łodzi za miliony Euro trafił do Tottenhamu Londyn) w Szczecinie nie było.

Cristiano Pereira de Souza „Brasilia”
debiut: GKS Katowice - Pogoń Szczecin 0:0 23 lipca 2000 roku
występy: 31 (Ekstraklasa: 26; Puchar Ligi: 5)
bramki: 6 (wszystkie w Ekstraklasie)
minuty: 2321 (Ekstraklasa: 2039; Puchar Ligi: 282)
pozycja: środkowy napastnik

Sérgio Leândro Seixas Santos „Batata”
debiut: Pogoń Szczecin - GKS Katowice 1:2 10 marca 2001 roku
występy: 68 (Ekstraklasa: 27; II liga: 30; Puchar Polski: 8; Puchar Ekstraklasy: 3)
bramki: 12 (Ekstraklasa: 2; II liga: 10; )
minuty: 4656 (Ekstraklasa: 1591; II liga: 2471; Puchar Polski: 392; Puchar Ekstraklasy: 202)
pozycja: ofensywny pomocnik

Rodrigo Gonçalves do Nascimento „Rodrigo”
debiut: Pogoń Siedlce - Pogoń Szczecin 1:7 29 lipca 2003 roku
występy: 30 (Ekstraklasa: 8; II liga: 16; Puchar Polski: 6)
bramki: 0
minuty: 847 (Ekstraklasa: 2378; II liga: 1277; Puchar Polski: 585)
pozycja: środkowy obrońca

Julcimar Conceição de Souza „Julcimar”
debiut: Stasiak Opoczno - Pogoń Szczecin 0:2 3 września 2003 roku
występy: 129 (Ekstraklasa: 79; II liga: 26; Puchar Polski: 18; Puchar Ekstraklasy: 2; Puchar Intertoto: 4)
bramki: 3 (wszystkie w Ekstraklasie)
minuty: 11 377 (Ekstraklasa: 6862; II liga: 2340; Puchar Polski: 1635; Puchar Ekstraklasy: 180; Puchar Intertoto: 360)
pozycja: środkowy obrońca

Mauro Sergio da Silva „Mauro”
debiut: Pogoń Szczecin - Szczakowianka Jaworzno 3:2 3 kwietnia 2004 roku
występy: 14 (Ekstraklasa: 4; II liga: 8; Puchar Polski: 2)
bramki: 1 (w II lidze)
minuty: 847 (Ekstraklasa: 236; II liga: 431; Puchar Polski: 180)
pozycja: środkowy obrońca / defensywny pomocnik

Fernando Maia Batista „Fernando”
w kadrze - bez debiutu

Giuliano Marinho Dos Santos „Giuliano”
debiut: Pogoń Szczecin - Legia Warszawa 1:2 1 sierpnia 2004 roku
występy: 9 (Ekstraklasa: 7; Puchar Polski: 2)
bramki: 0
minuty: 505 (Ekstraklasa: 393; Puchar Polski: 112)
pozycja: prawy pomocnik

Adriano Gerlin da Silva „Adriano”
debiut: Legia Warszawa - Pogoń Szczecin 3:0 11 marca 2005 roku
występy: 3 (Ekstraklasa: 3)
bramki: 0
minuty: 158 (Ekstraklasa: 393; Puchar Polski: 112)
pozycja: ofensywny pomocnik

Edi Carlo Dias Marçal „Andradina”
debiut: Legia Warszawa - Pogoń Szczecin 3:0 11 marca 2005 roku
występy: 149 (Ekstraklasa: 103; I liga: 31; Puchar Polski: 9; Puchar Ekstraklasy: 5, Puchar Intertoto: 1)
bramki: 37 (Ekstraklasa: 26; I liga: 11)
minuty: 11 650 (Ekstraklasa: 8170; I liga: 2367; Puchar Polski: 639; Puchar Ekstraklasy: 401; Puchar Intertoto: 73)
pozycja: ofensywny pomocnik

Gláuber Vian Corrêa „Gláuber”
w kadrze - bez debiutu
Sandro Chaves de Assis Rosa „Sandro”
debiut: Zagłębie Lubin - Pogoń Szczecin 1:1 30 lipca 2005 roku
występy: 4 (Ekstraklasa: 4)
bramki: 0
minuty: 335 (Ekstraklasa: 335)
pozycja: defensywny pomocnik

Luiz Eduardo Tavares „Mineiro”
debiut: Pogoń Szczecin - Korona Kielce 4:2 7 sierpnia 2005 roku
występy: 39 (Ekstraklasa: 34; Puchar Polski: 5)
bramki: 0
minuty: 3194 (Ekstraklasa: 2755; Puchar Polski: 439)
pozycja: prawy obrońca

Ânderson Soares da Silva „Neneca”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 4 (Ekstraklasa: 4)
bramki: 0
minuty: 360 (Ekstraklasa: 360)
pozycja: bramkarz

Vanderlei Gonçalves Barbosa „Batata II”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 5 (Ekstraklasa: 5)
bramki: 0
minuty: 374 (Ekstraklasa: 374)
pozycja: środkowy obrońca

Matheus Bianchim Hansen „Matheus”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 10 (Ekstraklasa: 10)
bramki: 1 (w Ekstraklasie)
minuty: 753 (Ekstraklasa: 753)
pozycja: lewy obrońca

José Roberto Lucini „Zé Roberto”
debiut: Pogoń Szczecin - Wisła Kraków 1:2 24 marca 2006 roku
występy: 16 (Ekstraklasa: 16)
bramki: 0
minuty: 1185 (Ekstraklasa: 1185)
pozycja: środkowy obrońca

Valdir Teodoro „Valdir”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 12 (Ekstraklasa: 12)
bramki: 0
minuty: 1067 (Ekstraklasa: 1067)
pozycja: środkowy obrońca

Alexandre Mariano da Silva „Amaral”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 19 (Ekstraklasa: 16; Puchar Polski: 2; Puchar Ekstraklasy: 1)
bramki: 1 (w Ekstraklasie)
minuty: 1280 (Ekstraklasa: 1037; Puchar Polski: 153; Puchar Ekstraklasy: 90)
pozycja: defensywny pomocnik

Ânderson Gonçalves Pedro „Ânderson”
debiut: Legia Warszawa - Pogoń Szczecin 2:0 31 marca 2006 roku
występy: 23 (Ekstraklasa: 21; Puchar Polski: 2)
bramki: 3 (Ekstraklasa: 2; Puchar Polski: 1)
minuty: 1736 (Ekstraklasa: 1568; Puchar Polski: 168)
pozycja: środkowy pomocnik

Clêisona Édsona Assunção 'Clêison'
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 6 (Ekstraklasa: 6)
bramki: 1 (w Ekstraklasie)
minuty: 468 (Ekstraklasa: 468)
pozycja: ofensywny pomocnik

Antônio Fábio Franceza Cavalcante „Fabinho”
debiut: GKS Bełchatów - Pogoń Szczecin 2:0 11 kwietnia 2006 roku
występy: 1 (Ekstraklasa: 1)
bramki: 0
minuty: 36 (Ekstraklasa: 36)
pozycja: prawy pomocnik

Fábio Costa de Brito „Fábio Costa”
debiut: Legia Warszawa - Pogoń Szczecin 2:0 31 marca 2006 roku
występy: 3 (Ekstraklasa: 3)
bramki: 0
minuty: 71 (Ekstraklasa: 71)
pozycja: ofensywny pomocnik

José Cristiano de Souza Júnior „Júnior”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 6 (Ekstraklasa: 6)
bramki: 0
minuty: 264 (Ekstraklasa: 264)
pozycja: środkowy pomocnik

Wágner Pires de Almeida „Wágner”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 7 (Ekstraklasa: 7)
bramki: 0
minuty: 265 (Ekstraklasa: 265)
pozycja: środkowy napastnik

William César Roque Ferreira „William”
debiut: Pogoń Szczecin - Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 1:3 15 kwietnia 2006 roku
występy: 6 (Ekstraklasa: 6)
bramki: 1 (w Ekstraklasie)
minuty: 303 (Ekstraklasa: 303)
pozycja: środkowy napastnik

Daniel Lopes Cruz „Daniel”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 24 (Ekstraklasa: 22; Puchar Polski: 2)
bramki: 1 (w Pucharze Polski)
minuty: 1781 (Ekstraklasa: 1644; Puchar Polski: 137)
pozycja: lewy obrońca

Murilo Rufino Barbosa „Lilo”
debiut: Pogoń Szczecin - Wisła Kraków 1:2 24 marca 2006 roku
występy: 42 (Ekstraklasa: 38; Puchar Polski: 2; Puchar Ekstraklasy: 2)
bramki: 0
minuty: 3061 (Ekstraklasa: 2797; Puchar Polski: 133; Puchar Ekstraklasy: 131)
pozycja: prawy pomocnik

Élton Aparecido de Souza „Élton”
debiut: Pogoń Szczecin - Amica Wronki 0:3 11 marca 2006 roku
występy: 38 (Ekstraklasa: 34; Puchar Polski: 2; Puchar Ekstraklasy: 2)
bramki: 5 (Ekstraklasa: 3; Puchar Ekstraklasy: 2)
minuty: 2137 (Ekstraklasa: 1933; Puchar Polski: 24; Puchar Ekstraklasy: 180)
pozycja: środkowy napastnik

Ânderson Santos Silva „Ânderson”
debiut: ŁKS Łódź - Pogoń Szczecin 4:0 29 lipca 2006 roku
występy: 13 (Ekstraklasa: 8; Puchar Polski: 2; Puchar Ekstraklasy: 3)
bramki: 1 (w Pucharze Ekstraklasy)
minuty: 1111 (Ekstraklasa: 675; Puchar Polski: 166; Puchar Ekstraklasy: 270)
pozycja: środkowy obrońca

Genivaldo Souza „Baiano”
w kadrze - bez debiutu

Vatinei César Moreira dos Santos „Dinei”
w kadrze - bez debiutu

Éderson Luis Lopes „Éderson”
w kadrze - bez debiutu

Inácio Gonçalves Ferreira Júnior „Júnior”
debiut: ŁKS Łódź - Pogoń Szczecin 4:0 29 lipca 2006 roku
występy: 8 (Ekstraklasa: 7; Puchar Polski: 1)
bramki: 0
minuty: 165 (Ekstraklasa: 138; Puchar Polski: 27)
pozycja: środkowy pomocnik

Danilo Cirino de Oliveira „Danilo”
debiut: Wisła Płock - Pogoń Szczecin 2:1 19 sierpnia 2006 roku
występy: 5 (Ekstraklasa: 3; Puchar Ekstraklasy: 2)
bramki: 1 (w Ekstraklasie)
minuty: 165 (Ekstraklasa: 56; Puchar Polski: 109)
pozycja: środkowy napastnik

Leândro da Silva 'Leândro'
debiut: ŁKS Łódź - Pogoń Szczecin 4:0 29 lipca 2006 roku
występy: 9 (Ekstraklasa: 9)
bramki: 1 (w Ekstraklasie)
minuty: 411 (Ekstraklasa: 411)
pozycja: prawy pomocnik

Alison dos Santos Cazumba „Gu”
debiut: Legia Warszawa - Pogoń Szczecin 3:1 6 maja 2007 roku
występy: 1 (Ekstraklasa: 1)
bramki: 0
minuty: 1111 (Ekstraklasa: 90)
pozycja: bramkarz

Felipe dos Santos Reies „Felipe”
debiut: Pogoń Szczecin - Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 0:2 27 lutego 2007 roku
występy: 9 (Ekstraklasa: 8; Puchar Ekstraklasy: 1)
bramki: 0
minuty: 574 (Ekstraklasa: 484; Puchar Ekstraklasy: 90)
pozycja: lewy obrońca

Gabriel Oliveir da Silva „Buiu”
w kadrze - bez debiutu

Leândro da Silva Campos „Leândro”
debiut: Lech Poznań - Pogoń Szczecin 3:2 24 lutego 2007 roku
występy: 15 (Ekstraklasa: 13; Puchar Ekstraklasy: 2)
bramki: 0
minuty: 574 (Ekstraklasa: 1052; Puchar Ekstraklasy: 180)
pozycja: środkowy pomocnik

Robson de Freitas Costa „Robson”
debiut: Pogoń Szczecin - Górnik Zabrze 0:0 10 marca 2007 roku
występy: 2 (Ekstraklasa: 2)
bramki: 0
minuty: 7 (Ekstraklasa: 7)
pozycja: środkowy pomocnik

Tiago Martins Leite „Tiago Martins”
debiut: Pogoń Szczecin - Górnik Zabrze 0:0 10 marca 2007 roku
występy: 9 (Ekstraklasa: 9)
bramki: 1 (w Ekstraklasie)
minuty: 367 (Ekstraklasa: 367)
pozycja: środkowy napastnik

Marcelo Barbosa de Oliveira „Marcelo”
debiut: Pogoń Szczecin - Górnik Zabrze 0:0 10 marca 2007 roku
występy: 10 (Ekstraklasa: 10)
bramki: 0
minuty: 831 (Ekstraklasa: 831)
pozycja: defensywny pomocnik

Márcio Roberto da Silva Inácio Garibaldi „Tinga”
debiut: Lech Poznań - Pogoń Szczecin 3:2 24 lutego 2007 roku
występy: 14 (Ekstraklasa: 12; Puchar Ekstraklasy: 2)
bramki: 0
minuty: 979 (Ekstraklasa: 799; Puchar Ekstraklasy: 180)
pozycja: środkowy pomocnik

Thiago Silveira da Silva „Thiago”
debiut: Lech Poznań - Pogoń Szczecin 3:2 24 lutego 2007 roku
występy: 14 (Ekstraklasa: 12; Puchar Ekstraklasy: 2)
bramki: 0
minuty: 1168 (Ekstraklasa: 988; Puchar Ekstraklasy: 180)
pozycja: prawy obrońca

Otávio Dutra „Otávio”
debiut: Pogoń Szczecin - ŁKS Łódź 0:1 3 marca 2007 roku
występy: 11 (Ekstraklasa: 11)
bramki: 0
minuty: 905 (Ekstraklasa: 905)
pozycja: środkowy obrońca

Diego Benedito Galvão Máximo „Diego”
debiut: Pogoń Szczecin - ŁKS Łódź 0:1 3 marca 2007 roku
występy: 10 (Ekstraklasa: 10)
bramki: 0
minuty: 760 (Ekstraklasa: 905)
pozycja: środkowy obrońca

Hernâni José da Rosa „Hernâni”
debiut: Pogoń Szczecin - Piast Gliwice 2:1 17 marca 2012 roku
występy: 75 (Ekstraklasa: 60; I liga: 12; Puchar Polski: 3)
bramki: 3 (wszystkie Ekstraklasa)
minuty: 6030 (Ekstraklasa: 4693; I liga: 1007; Puchar Polski: 330)
pozycja: środkowy obrońca

źródło: własne