Podsumowanie sezonu 2006/2007 IV ligi piłkarskiej - najgorszego w wykonaniu szczecińskich zespołów.

Mijający sezon był fatalny dla dużej części szczecińskich zespołów piłkarskich. Cztery z nich: Pogoń, Arkonia, Stal i Vielgovia zostały zdegradowane. Tylko Pogoń II, Hutnik, Iskierka i Jeziorak pozostały w swoich ligach, ale trudno tu mówić o sukcesie. Dla Świtu i Pogoni Nowej sezon zakończył się awansem o szczebel wyżej.

Awans Świtu do V ligi i Pogoni Nowej do A-klasy nie może przesłonić jednak marazmu w którym szczeciński futbol tkwi od długiego czasu. Na chwilę obecną miasto nie ma przedstawiciela w III lidze, a pomiędzy pierwszoligową do niedawna Pogonią a pozostałymi drużynami istnieje przepaść. Nie licząc powstania Pogoni Nowej, której zgłoszenie do rozgrywek B-klasowych było alternatywą dla Pogoni Antoniego Ptaka, w Szczecinie od 10 lat nie została utworzona żadna drużyna piłkarska! Ostatnią była utworzona w 1997 roku Vielgovia. Wcześniej (w 1994) powstała Iskierka Śmierdnica. Po zlikwidowanym w 1995 r. Pionierze pozostał stadion, a teren został sprzedany prywatnemu inwestorowi, który planuje wybudować tam bloki mieszkalne. Były stadion Czarnych (występujących niegdyś w III lidze) przejęła Akademia Rolnicza, jednak i tam niewiele się dzieje dobrego.



Ze szczecińską piłką jest źle! W rozgrywkach B-klasowych od przyszłego sezonu nie będzie żadnego zespołu ze Szczecina. Dla porównania we Wrocławiu 2 grupy B-klasy skupiają łącznie 25 zespołów z tego miasta. W drużynach jest miejsce dla zawodników w różnym wieku i o różnych umiejętnościach, dla których piłka stanowi pasję. Podobnie sytuacja wygląda w Poznaniu, Trójmieście czy Warszawie. W Szczecinie takich możliwości brak.



Trzech trenerów

Szczecińscy kibice w zakończonym sezonie skupili swoją uwagę na dramatycznej sytuacji w której znalazła się Pogoń. Wydarzeniem mniejszej rangi jest degradacja do V ligi dwóch szczecińskich ekip: Stali i Arkonii. Stal spada po zaledwie rocznym pobycie w IV lidze. Powtórzyła się sytuacja sprzed dwóch lat, kiedy też spadła po rocznej przygodzie. Dziwna to sytuacja zważywszy, że juniorzy tego klubu w ostatnich latach nie mają sobie równych w regionie zachodniopomorskim.



Znamiennym faktem jest degradacja Arkonii Szczecin. W ostatnim ligowym występie Arkonia uległa w Stargardzie Kluczevii (również zdegradowanej) 1-4. Szczecinianie wyszli na mecz w koszulkach "Zarząd grabarzem Arkonii" protestując przeciwko polityce władz klubu. Zespół po rundzie jesiennej, łącznie z dwoma wiosennymi kolejkami rozegranymi awansem, miał na koncie 13 punktów i było wiadomo, że walka o uniknięcie spadku będzie bardzo ciężka. Po 10 kolejkach Arkonia miała w dorobku zaledwie 3 punkty. Trenera Jarosława Rychanycza zastąpił Zbigniew Kozłowski, który zdołał zmobilizować drużynę i w kolejnych dwóch spotkaniach arkończycy odnieśli dwa zwycięstwa. Później przyszła seria pięciu porażek.



Po zimowej przerwie nie było lepiej. Kozłowski zrezygnował, a zastąpił go Edward Sosnowski, szkoleniowiec od lat związany z klubem. Zmiana przyniosła zwycięstwa nad Astrą i Gryfem. Wydawało się, że nie wszystko jeszcze stracone. Niestety, nadzieje na utrzymanie zniwelował remis na własnym boisku z GKS Mierzyn, a następne porażki przypieczętowały spadek. Drużyna okazała się za słaba na IV ligę.



Najdłuższy staż

Arkonia opuszcza IV ligę po 15 sezonach. Jest jedynym klubem, który grał nieprzerwanie w tej klasie rozgrywkowej od momentu jej powstania. Początki tego szczecińskiego klubu są znacznie wcześniejsze. Milicyjny Klub Sportowy powstał w 1946 r. jako Gwardia, następnie zmieniał nazwę na Gryf i Chrobry. W końcu 1957 r. Gwardia połączyła się ze Stalą, przez co powstał Stoczniowo-Gwardyjski KS Arkonia. Stan ten trwał do 1971 r., kiedy Stal odłączyła się od Arkonii. Od 1990 r. klub funkcjonuje jako KS Arkonia i aktualnie jest najstarszym klubem sportowym Szczecina. Oprócz piłki nożnej posiada sekcje judo i piłki wodnej (14-krotny mistrz Polski, w tym roku kolejne wicemistrzostwo). Futboliści Arkonii przez cztery sezony występowali w I lidze (1951, 1962-64). Czterokrotnie na tym szczeblu rozgrywek spotykali się z Pogonią: 3-krotnie wygrywając i ponosząc 1 porażkę. W zespole występowali tacy zawodnicy jak: W. Gzel, H. Lukoszek, R. Mańko, H. Wawrowski. Trenerami byli m.in. Stefan Żywotko i Bogdan Matias.



W II lidze Arkonia grała przez 17 sezonów, w III lidze - 14. Od momentu ostatniego spadku z II ligi w 1983 r. klub się nie pozbierał i przez następną dekadę oscylował pomiędzy III ligą a okręgówką. Z tego okresu (sezon 1983/84) kibice wspominają mecz 1/16 Pucharu Polski z pierwszoligowym Śląskiem Wrocław 0-1.



W nowo utworzonej IV lidze Arkonia zadebiutowała w sezonie 1989/90 zajmując piąte miejsce. Dało to awans do utworzonej w miejsce III ligi klasy makroregionalnej, zaś IV ligę zlikwidowano. Pomysł z reorganizacją okazał się chybiony i w sezonie 1992/93 powrócono do tradycyjnej koncepcji. Arkonia po degradacji znalazła się w IV lidze i jak się okazało występowała w niej aż do ostatniej soboty.



Od lat Arkonia była ligowym średniakiem. Nie walczyła o awans, natomiast kilkakrotnie zmuszona była bronić się przed degradacją. Najlepszy był sezon 1993/94, gdy na półmetku była mistrzem jesieni, a na koniec sezonu uplasowała się na trzeciej lokacie.Najwyższe zwycięstwo Arkonii w IV lidze na własnym boisku z Pomorzem Gościno 12-0 (1994/95), na wyjeździe - z Błonie Barwice 6-0 (2005/06). Najwyższa porażka na własnym boisku z Energetykiem Gryfino 1-10 (1997/98), na wyjeździe z Błękitnymi Stargard 1-7 (dwukrotnie 2001/02 i 2005/06), Darłowią Darłowo 1-7 (2002/03), Astrą Ustronie Morskie 0-6 (2005/06).



Gwiazdy w klubie

W ciągu 15 lat gry w IV lidze przez szczeciński klub przewinęło się całe pokolenie piłkarzy. Nie sposób wymienić wszystkich, ale wypada podkreślić nazwiska występujących w Arkonii we wcześniejszym okresie: Sławomir Trociuk, Dariusz Trociuk, Wiesław Sadkowski, Marek Bembel, Ryszard Stefaniak, Mariusz Andrusewicz, Michał Sadłos, Robert Gliwa, Krzysztof Mikuła, Marcin Markiewicz, Robert Grzanka, Jarosław Rychanycz, Norbert Puchniarski. W ostatnich latach barw Arkonii bronili m.in.: Bartosz Fabiniak, Arkadiusz Rogowski, Piotr Rabe, Bartosz Springer, Piotr Podolski, Przemysław Majchrowicz, Mariusz Kaszubowski, Maciej Jędrzejewski, Robert Wawrowski, Sebastian Rzymski, Przemysław Grabicki, Robert Sylwesiuk, Łukasz Trociuk, Łukasz Wójcik, Tomasz Michalczyszyn, Piotr Klęczar, Krzysztof Kornak oraz jako zawodnicy i trenerzy: Sławomir Rafałowicz i Wojciech Tomasiewicz. Na ławce trenerskiej też były postacie, których zachodniopomorscy kibice doskonale znają: Zbigniew Czepan, Henryk Wawrowski czy Zbigniew Kozłowski.



Brak perspektyw sportowego awansu spowodował, że cześć piłkarzy przeszła do innych drużyn, część podjęła pracę zarobkową. A brak długofalowej polityki rozwoju klubu oraz systematyczne osłabianie składu i uzupełnianie zespołu niedoświadczonym juniorami odbiło się na wynikach, a w tym roku spadkiem do V ligi.



Żal, że przez 15-lat nie udało się zbudować zespołu na miarę III ligi, który choćby częściowo nawiązałby do chlubnych tradycji. Zamiast tego Arkonia występować będzie w V lidze - najniższej klasie rozgrywkowej w ciągu całej swej historii. Smutne to, bo przecież klub dysponuje atrakcyjnie położonym stadionem na 9 tys. miejsc. Niedawno zamontowano oświetlenie głównej płyty, mają być położone krzesełka, a cały obiekt zmodernizowany. Z takim zapleczem i tradycją, nie wypada aby Arkonia chyliła się ku sportowemu upadkowi.

Dlaczego spadła Stal Szczecin?

Spadek stalowców jest może nawet bardziej niezrozumiały niż Arkonii. W Stali od lat świetnie przebiega szkolenie młodzieży. W tym roku juniorzy starsi awansowali do najlepszej ósemki w Polsce, a młodsi odpadli w 1/16. Nie przekłada się to na wyniki ekipy seniorskiej. Ta balansuje między V a IV ligą. Dlaczego?



Lech Jerzyk, prezes Stali: Czemu piłkarzom nie udało się utrzymać, najlepiej by było ich spytać. My nie gramy. Jako zarząd zrobiliśmy wszystko, by utrzymać zespół. Ale ten był młody, niedoświadczony, a w ostatnim meczu z Gryfem [5:8! - red] zagrał 15-latek. Szkoda spadku, bo przy wynikach juniorów, liczyliśmy na sukces w seniorach. Aby zbudować solidnego czwartoligowca - trzeba kasy. Dziś już junior pyta się o pieniądze. My gramy na amatorskich zasadach, a zawodnicy otrzymują jedynie skromne premie po rundach. W innych klubach IV ligi pieniądze są dużo większe. Dlatego jesteśmy sukcesywnie osłabiani. Wina działaczy? Chyba nie, bo zabezpieczyliśmy wiele spraw organizacyjnych, by pomóc drużynie. I to chyba zostało docenione, bo nasi zawodnicy nie wyszli na ostatni mecz w koszulkach z napisem "Zarząd grabarzem klubu", jak piłkarze Arkonii. Celowo nie spuściliśmy.



Stadion? Od pięciu lat wołamy, by miasto przejęło stadion od Porty Holding. Cały czas mamy odmowę i to my ponosimy koszty utrzymania obiektu. Ten się sypie, ale nas nie stać na remonty. Mam nadzieję, że coś się zmieni w tej kwestii.

źródło: Gazeta Wyborcza