Doktor, pracownik naukowy Uniwersytetu Szczecińskiego, jednak wszyscy go znamy jako szefa banku informacji w Pogoni Szczecin, a ostatnio Widzewa Łódź. Miłosz Stępiński, bo o nim właśnie mowa opowie nam o swojej pracy, nowej książce oraz wymieni najlepszych trenerów w Polsce i w naszym regionie. Specjalnie dla portalu Ligowiec.net odpowie także na pytanie jaka jest najlepsza taktyka?


Ostatni rok spędził Pan w Widzewie...

- Było to wymuszone. Skończyła się przygoda z Pogonią, która związana była z Antonim Ptakiem. Formuła banku informacji w IV lidze nie ma sensu, tym samym zostałem zmuszony do szukania pracy gdzieś indziej. Na szczęście nie trwało to długo. Michał Probierz przypomniał sobie, że kiedyś współpracowaliśmy i zaproponował mi pracę w Widzewie. Zgodziłem się i dalej mogłem kontynuować przygodę z ekstraklasą jako bank informacji i starać się pomóc drużynie w utrzymaniu w lidze. Niestety z różnych przyczyn, głównie poza sportowych, to się nie udało.

Na czym polega w ogóle praca banku informacji?

- Bank informacji składa się generalnie z trzech głównych filarów. Pierwszy to analiza i obserwacja drużyn przeciwnych. Dwa pozostałe, to według mojej oceny, są również ważne. To zbieranie informacji dotyczących współczesnych rozwiązań taktycznych, technicznych czy pewnych ciekawostek. Trzeci filar to jest zbieranie informacji o własnych zawodnikach. Obserwacja i analiza jak się zachowywali w grze ofensywnej czy defensywnej.





Nieprzychylni Pana osobie mogą powiedzieć – teoria, teorią, ale dwukrotnie zaliczył Pan spadek z ekstraklasy.

- Tutaj trzeba posypać głowę popiołem. Jeszcze jestem młodym trenerem, ale trzeba przyznać, że w tej materii nie mam sukcesów. Z drugiej strony trenerzy nie mają do mnie zarzutów, każdy kolejny podejmował ze mną współpracę.



W czerwcu kończy się Panu kontrakt z Widzewem. Co dalej, jakie plany?

- Jest koncepcja, abym został przy Akademii futbolu w Łodzi. Chodziłoby o koordynowanie szkolenia w grupach młodzieżowych. Jednak nie ukrywam, że wolałbym zostać przy piłce seniorskiej. Jestem po dwóch luźnych rozmowach z trenerami, którzy są przymierzani do pewnych klubów. Oni nie dostali jeszcze oficjalnych propozycji dlatego mi także nie wypada mówić o jakie chodzi kluby. Bardzo bym chciał zostać jednak przy pierwszej lidze, żeby się dalej uczyć.



Bezczynności jest Panu chyba obca. Wydał Pan już trzecią książkę.

- Może to zabrzmi nieskromnie, ale z tej jestem szczególnie zadowolony. Pierwsza była naukowa, druga przecierała szlaki dotyczące ogólnej taktyki we współczesnej piłce nożnej. Ta trzecia powstała po rozmowach z trenerami. Mówili, że brakuje typowego podręcznika, który dotyczyć ma tylko i wyłącznie taktyki współczesnego ataku. Po kilkuletnich obserwacjach poczynionych głównie w Pogoni i Widzewie, z tego co wyniosłem z kursokonferencji i stażów zagranicznych, a także własnych przemyśleń dotyczących głównie Ligi Mistrzów - to wszystko starałem się zebrać w 180-stronnicowej okraszonej zdjęciami i rycinami książce. Najważniejsze jest dla mnie to, że jest to napisane językiem przystępnym, żeby było zarówno dla trenerów, ale także dla kibiców piłki nożnej. Jestem zdania, że lepiej się ogląda piłkę jeśli więcej się o niej wie. Jest przyjemniejsza dla oka.



Jeśli już ją Pan tak zachwala, to gdzie i za ile można ją kupić?

- Kolportażem tej ksiązki zajmuje się szczecińskie wydawnictwo Zapol. Mam zapewnienie, że już niedługo będzie ogólnodostępna. Oprócz księgarni normalnych i internetowych będzie także do nabycia w Zachodniopomorskim Związku Piłki Nożnej. Co do ceny, to jest to 29 złotych. Udało się uzyskać taką samą cenę jak w przypadku ostatniej książki.



Jest Pan od dłuższego czasu przy ekstraklasie, którzy trenerzy są obecnie najlepszymi w Polsce?

- Jeśli chodzi o moje obserwacje to przede wszystkim trenerów można podzielić na takie dwie widoczne grupy. Pierwsza to tzw. konserwatywna, a druga to trenerzy współcześni. Niektórzy nazywają ich młodzi i starzy, bo faktycznie różnice wieku są dość znaczne. Ta grupa konserwatywna powoli odchodzi, coraz rzadziej jest zatrudniana. Nadchodzi armia bardzo młodych, zdolnych szkoleniowców.



Proszę jednak wymienić pierwszą trójkę...

- Ciężko jest oceniać trenera, bo na jakiej podstawie. Zawodnika można oceniać na podstawie strzelonych bramek, aktywności, a trenera na podstawie sukcesów jakie odniósł? Michał Probierz pracował z Polonią Bytom, odniósł z nią sukces, bo ją utrzymał w ekstraklasie. Gdyby pracował w Wiśle Kraków, to byłby lepszy od Maćka Skorży? Jest to bardzo subiektywna ocena, ale jeśli już muszę wymienić trójkę najlepszych, to będą to: Wojciech Stawowy, Czesław Michniewicz i Maciek Skorża. To są ci trenerzy współcześni, bardzo dobrzy jeśli chodzi o taktykę i kulturalni ludzi. To oni będą stanowić o przyszłości polskiego futbolu.



A jeżeli chodzi o nasze podwórko. Jakiego trenera by Pan wyróżnił?

- Mam ograniczoną wiedzę na temat trenerów z naszego regionu. Znam kilku z nich i mam dobre o nich zdanie np. Sławomir Rafałowicz, który pracował ze mną jako asystent w Pogoni. W jego przypadku ta moja opinia może być jednak trochę wypaczona, bo to mój przyjaciel. Więcej mogę powiedzieć o trenerach grup młodzieżowych. Światowa czołówka to trener z Pogoni Marcin Tylutki, który pracuje z młodymi rocznikami. W każdym klubie zachodnim, w Hercie Berlin czy Realu Madryt nie miałby problemów z angażem jakby zobaczyli jak on pracuje. W Salosie podoba mi się praca Pawła Sikory, on pracuje z starszymi chłopcami. Czuje powołanie, czuje misję uczenia ich.. Wiem także, że jest dobry trener w Stali Szczecin – Maciej Mateńko, który również pracuje ze starszymi rocznikami. Trenerki nie można traktować tylko dla pieniędzy, trzeba zostawiać serce. Właśnie ci trenerzy zwrócili na mnie uwagę, bo je zostawiają.



Ma Pan ogromną wiedzę, nie chciałby Pan poprowadzić samodzielnie jakiegoś zespołu?

- Nie chcę zapominać, że jestem przede wszystkim naukowcem. Jestem pracownikiem Uniwersytetu Szczecińskiego. To jest moja pierwsza praca, dodatkowo piszę książki oraz przekazuję wiedzę praktyczną, ale powiązaną z teorią. Praktyków w Polsce jest dużo, ale teoretyków, którzy mają namacalny kontakt z praktyką pierwszoligową jest bardzo mało. Jest nas dwóch czy trzech. Ludzie się dzielą albo na teoretyków, którzy nie czują piłki, bo w niej nie pracują, albo na świetnych praktyków, którzy z kolei nie wiedzą nic o teorii, bo są przesiąknięci tylko i wyłącznie praktyką. Ja jestem tu pośrodku. Co do prowadzenia samodzielnie drużyny - nie mówi nie. Będę chciał kiedyś spróbować, mam dopiero 33 lata.



Która taktyka bądź ustawienie jest najlepsze?

- Nie istnieje prosta odpowiedź. To tak samo jakby ktoś zadał pytanie, który zawodnik jest lepszy, ten wysoki czy niski? Są potrzebni jedni i drudzy. Tak samo jest z taktyką. Jest ona dobra jak jest dobrze dobrana do zawodników. Jeśli są oni wstanie realizować zadania w obronie i w ataku nakreślone przez taktyka, to ten zespół będzie wygrywał.

źródło: własne