Nasza tragedia polega na tym, że rodzimy marketing sportowy kuleje. Jesteśmy mistrzami świata, a nie znaleźliśmy sponsora. To rzutuje na naszą przyszłość - ubolewa na łamach Przeglądu Sportowego Mateusz Sawrymowicz.



Panie Mateuszu, w światowym pływaniu dzieją się cuda? Od 16 lutego padło 41 rekordów świata, pokazano nowe, wspaniałe kostiumy. Co pan na to?

- W Pekinie może być zupełnie inaczej, ta nawałnica może ucichnąć. Rozmawialiśmy z Pawłem Korzeniowskim i doszliśmy do wniosku, że podczas igrzysk wyniki mogą być dużo słabsze. Kto wie, czy to nie przypadek, że padło tak dużo dobrych wyników. Garry Hall jr stwierdził niedawno, że ten szum z nowymi kostiumami może być przykrywką do oszukiwania i dopingu.

Jeśli na igrzyskach będą wyłącznie badania na podstawie próbek moczu, wówczas wyniki dalej mogą zaskakiwać.

Wszyscy medaliści będą poddani badaniu krwi, więc chyba będzie OK. Zresztą, nie przejmuję się tym. Także nowymi skórami, bo one nie pomagają aż tak bardzo, w szczególności na 1500 m. Co innego na 50 m, na tym dystansie te kostiumy naprawdę wiele dają. W stroju Speedo płynąłem podczas mistrzostw Polski i nic wielkiego się nie stało. Masz formę pływasz, nie masz - kostium nie pomoże.



Do Pekinu zostały trzy miesiące, a nasi czołowi pływacy ciągle zmieniają plany treningowe. Czy to panu nie przeszkadza?

- Nie. Najbardziej fakt, że ciągle nie ma nas w domu. Dobrze, że między obozami we Włoszech i w Sierra Nevada będę dwa tygodnie w domu. To fajnie. Trochę boję się tylko treningów w górach, bo mogę tam dużo stracić na wadze. A nie powinienem, bo mam taką budowę, że trudno mi odbudować masę. Poza tym w górskim ośrodku bywa nudno. Jesteśmy młodzi i potrzebujemy rozrywki, a tam jest jak w klasztorze.



Byłoby więc lepiej, gdyby w Szczecinie wybudowano basen 50-metrowy?

- O tak, to by mi odpowiadało. Mam tu wszystko pod ręką, to jest moje miejsce.



Ale ostatnio w nerwach rzucał pan, że zmieni obywatelstwo.

- Zdarzają mi się takie wypowiedzi. To jest spowodowane sprawami finansowymi. Bardzo mnie denerwuję, że nie mam sponsora. Nie ubliżając pływającej na długich dystansach szczeciniance Malwinie Bukszowanej, ja jeżdżę gorszym autem niż ona. Jej udało się jednak znaleźć sponsora i to jest jej szczęście.



Pan go nie ma?

- Nasza tragedia polega na tym, że rodzimy marketing sportowy kuleje. Jesteśmy mistrzami świata, a nie znaleźliśmy sponsora. To rzutuje na naszą przyszłość. Odpuszczam szkołę, bo pływam i moja edukacja poległa. Poświęcam coś dla czegoś innego. Nie ścigam się dla pieniędzy, ale skoro już, to czemu nie zapewnić sobie przyszłości. W świecie wszyscy dostają dobre pieniądze. Gdzie indziej są możliwości.



Zamierza pan zmieniać obywatelstwo już teraz?

- Nie, ale po igrzyskach - jeśli nic się nie zmieni - trzeba o tym pomyśleć.



Nie lubi pan rozmawiać o szansach.

- Nie lubię, to dodatkowa presja. W MŚ w Melbourne popłynąłem mocno w eliminacjach i przed finałem w ogóle nie myślałem o medalu. Dopiero gdy wyprzedziłem Jurija Priłukowa, pomyślałem o podium, lecz natychmiast tę myśl odrzuciłem. Najlepiej myśleć o medalu po dotknięciu ściany.(...)



Ile medali zdobędą w Pekinie polscy pływacy?

- Trudno powiedzieć, szczególnie po ostatnich zawirowaniach. Może nie być miejsca na podium, a mogą być cztery i więcej. Zobaczymy, jak czysty będzie ten sport na igrzyskach. Coś niedobrego zdarza się częściej niż jest wykrywane.

źródło: Przegląd Sportowy