Początki piłki ręcznej w Lubinie sięgają lat 60-tych, a dokładnie 1967 roku. Właśnie wtedy powstała męska sekcja szczypiorniaka, utworzona w Zespole Szkół Górniczych w Lubinie. Do rozgrywek drużyna przystąpiła pod nazwą „Górnik” Lubin, a pierwszym trenerem został Szymon Kanigowski.
Awans do I ligi (wówczas najwyższa klasa rozrywek) piłkarze ręczni z Lubina, już pod obecną nazwą „Zagłębie”, wywalczyli w sezonie 1990/91. Na sukcesy nie trzeba było długo czekać. Już w sezonie 1992/93 lubinianie zdobyli Puchar Polski. Podopieczni Andrzeja Jeżaka i Jerzego Szafrańca w final four odnotowali dwa zwycięstwa: z Chrobrym Głogów i Wybrzeżem Gdańsk oraz remis: z Warszawianką Warszawa, co wystarczyło do końcowego triumfu.
Jak się później okazało sympatycy szczypiorniaka w Lubinie długo musieli czekać na kolejny sukces. Mimo iż zawodnicy Zagłębia wiele razy stawiani byli w gronie faworytów do zdobycia medalu, ostatecznie musieli zadowolić się miejscem poza podium. Najbliżej sukcesu było w sezonach 1994/95, 2001/02 i 2003/04, wtedy lubinianie zajmowali miejsce czwarte, tak nie lubiane przez sportowców.
W sezonie 2004/05 męska drużyna Zagłębie zdobyła pierwszy w historii sekcji medal Mistrzostw Polski i to od razu srebrny. Rundę zasadniczą lubinianie ukończyli za „wielką trójką”, czyli Wisłą Płock, Śląskiem Wrocław i Vive Kielce. W półfinale play-off drużynie Zagłębia przyszło zmierzyć się z naszpikowanym gwiazdami Śląskiem, drużyną która miała zwojować nie tylko ligę, ale również europejskie puchary. Jak się później okazało wrocławianie nie zdobyli nawet medalu, a w półfinale lepsi od „wojskowych” okazali się podopieczni Zenona Łakomego, którzy sprawili nie lada niespodziankę, wygrywając dwa mecze i awansując do wielkiego finału. W finale lubinianie przegrali z obrońcami tytułu – Wisłą Płock. Wicemistrzostwo Polski zdobyte w sezonie 2004/05 było pierwszym krokiem w stronę budowania drużyny, która miała walczyć o najwyższe cele.
piracje Zagłębia potwierdziły się już w kolejnym sezonie. Trenerem drużyny wicemistrzów Polski został Jerzy Szafraniec, a prowadzona przez niego drużyna dołączyła do swojej kolekcji kolejny medal – tym razem koloru brązowego. W rundzie zasadniczej lubinianie, podobnie jak sezon wcześniej, uplasowali się na czwartym miejscu, za Wisłą Płock, Vive Kielce i Chrobrym Głogów. W ćwierćfinale podopieczni Jerzego Szafrańca odprawili z kwitkiem MMTS Kwidzyn, jednak później nie sprostali Wiśle Płock. W meczu o trzecie miejsce Mistrzostw Polski lubinianie pewnie pokonali faworyzowane Vive Kielce. W rywalizacji do trzech zwycięstw Zagłębie wygrało 3:0 i ponownie stanęło na podium Mistrzostw Polski.
Do historii klubu na stałe wpisał się sezon 2006/07. To wtedy Zagłębie, po raz pierwszy w historii piłki ręcznej w Lubinie, sięgnęło po tytuł Mistrza Polski. W rundzie zasadniczej podopieczni Jerzego Szafrańca nie mieli sobie równych. W 22 meczach lubinianie odnieśli aż 19 zwycięstw i tylko trzy razy schodzili z parkietu pokonani. Dzięki tak dobrej postawie Zagłębie przystąpiło do fazy play-off z pierwszego miejsca, co wykorzystało dochodząc aż do finału. W meczu decydującym o mistrzostwie lubinianie, podobnie jak w sezonie 2004/05, spotkali się z płocką Wisłą i udało im się zrewanżować. Pierwsze dwa spotkania rozegrane w Lubinie wygrało Zagłębie, by w kolejnych dwóch ponieść porażki na terenie rywala. Piąte, decydujące spotkanie odbyło się w Lubinie i na stałe pozostanie w pamięci kibiców Zagłębia. Od 26. minuty lubinianie musieli sobie radzić bez swojego kluczowego zawodnika Michała Kubisztala, który za faul na przeciwniku ujrzał czerwoną kartkę. Na domiar złego w ostatnich minutach spotkania czerwoną kartkę ujrzał trener Jerzy Szafraniec i musiał udać się na trybuny. To nie podcięło „Miedziowym” skrzydeł i walczyli jak równy z równym z bardziej doświadczonym rywalem. Jeszcze na kilkanaście sekund przed końcową syreną lubinianie prowadzili jedną bramkę jednak, Wisła zdołała doprowadzić do remisu, a co za tym idzie do dogrywki. Tutaj prawdziwym bohaterem został Bartłomiej Jaszka, który rzucając bramkę z 15 metrów przedłużył nadzieję Zagłębia na złoty medal. Dogrywka nie przyniosła rozstrzygnięcia i mistrzowskim tytule musiał zadecydować konkurs rzutów karnych. Bohaterem tej części meczu został Szymon Ligarzewski, który obronił dwa karne, co przy skuteczności rzutowej jego kolegów dało drużynie Zagłębia upragnione Mistrzostwo Polski! Nie ulega wątpliwości, że sezon 2006/07 był najlepszym w historii. Oprócz wywalczenia mistrzowskiego tytułu lubinianie doszli również do półfinału Challenge Cup, gdzie przegrali nieznacznie z późniejszym triumfatorem tych rozgrywek rumuńską Resitą.
Dzięki zdobyciu mistrzostwa Polski w sezonie 2007/008 Zagłębie Lubin po raz pierwszy w historii wystąpiło w elitarnych rozgrywkach Ligi Mistrzów. Los nie był łaskawy dla najlepszej polskiej drużyny. Podopieczni Jerzego Szafrańca trafili do grupy G, zwanej „grupą śmierci”, gdzie zmierzyli się z tak renomowanymi rywalami jak hiszpański BM Ciudad Real czy niemiecki Flensburg. Stawkę uzupełniał mistrz Norwegii – Drammen HK. Nikt mistrzom Polski nie dawał najmniejszych szans i co prawda lubinianie z grupy nie wyszli, ale napsuli sporo krwi dużo wyżej notowanym rywalom. Mało tego. Zagłębie na stałe wpisało się do historii klubowego szczypiorniaka w Polsce, wygrywając sensacyjnie na wyjeździe z jednym z kandydatów do wygrania Ligi Mistrzów, niemieckim Flensburgiem 33:32 (14:15). Wynik nie obszedł się bez echa nie tylko w kraju, ale i za granicą. Zwycięstwo z Flensburgiem nie pomogło jednak w awansie do kolejnej fazy rozgrywek, lubinianie zajęli czwarte miejsce w grupie i odpadli z Ligi Mistrzów. Zagłębie zostało zauważone w Europie, a co za tym idzie z klubu, w zimie, odeszli dwaj czołowi zawodnicy – Michał Kubisztal i Bartłomiej Jaszka. Po odejściu tak ważnych zawodników Zagłębiu nie dawano większych szans na medale. Tymczasem lubinianie drugi raz z rzędu zagrali w wielkim finale Mistrzostw Polski, gdzie musieli uznać wyższość Wisły Płock, dopiero po piątym spotkaniu. Do swojego dorobku Zagłębie dodało kolejny medal Mistrzostw Polski, tym razem srebrny.
ŹRÓDŁO: http://zaglebie.lubin.pl/historia/