historia:

5 dziesięcioleci Floty

Dekada 0 - Dziesięć lat prób
Flota powstała 17 kwietnia 1957. Nie znaczy to, oczywiście, że dopiero wtedy zaczął istnieć w Świnoujściu jakikolwiek sport. Na ten temat nie ma żadnych dokumentów, ale są jeszcze świadkowie, pamiętający ten okres.
Jako najstarsza ożywa w pamięci drużyna piłki nożnej o nazwie „Budowlani”. Jednak jej żywot był krótki, a pierwsze próby zawiązania klubu z prawdziwego zdarzenia podjęto dopiero z chwilą powstania PPDiUR „Odra”. Powstało koło sportowe, skupiające wyłącznie pracowników przedsiębiorstwa, ale nazwę przyjęło wcale nie związaną z morzem ani połowami, choć kojarząca się z dalekimi podróżami „Kolejarz”. Przewodniczyli mu panowie Jerzy Zygmanowski i Kazimierz Szczoczarz. Klub był ukierunkowany na coroczne spartakiady przedsiębiorstw rybackich, a prowadził sekcje lekkoatletyki, pływania, piłki nożnej i koszykówki, później także boksu. Klub przestał istnieć wraz z reorganizacją gospodarki morskiej.
Kolejna próbą był Klub Sportowy „Grom”. Nie odniósł jednak znaczących sukcesów ani nie wzbudził zainteresowania władz.
W tym czasie w wojsku powstały koła sportowe 501 i 502. To pierwsze wygrało nawet w 1953 roku współzawodnictwo na szczeblu centralnym Wojska Polskiego. W 1954 roku powstał kompleks sportowy przy ul. Matejki z boiskiem piłkarskim, bieżnią, dwoma kortami tenisowymi, boiskami do siatkówki i koszykówki oraz zapleczem sanitarnym, którego inicjatorem byli żołnierze Marynarki Wojennej. I właśnie z ich inicjatywy 17 kwietnia 1957 roku zawiązano Wojskowy Klub Sportowy „Flota”. Pierwszym prezesem został pan Marian Mamorski.

Dekada I w mundurze
W odróżnieniu od Kolejarza Flota, choć była klubem wojskowym, przyjęła w swe szeregi także sportowców cywilnych. W WKS działały sekcje: piłkarska, bokserska, lekkoatletyczna, podnoszenia ciężarów, siatkarska, zapasów, tenisowa, strzelecka, żeglarska, koszykówki i gimnastyki artystycznej. Mimo braku odpowiedniej bazy dla tak szerokiej działalności sportowcy-marynarze odnieśli kilka spektakularnych sukcesów m.in. bokserzy walczyli o II ligę, ciężarowcy zdobyli dwukrotnie mistrzostwo okręgu szczecińskiego, siatkarze zajęli III miejsce w turnieju drużyn wojskowych, lekkoatleci zajęli III miejsce w rozgrywkach okręgowych, a gimnastyczka Zofia Makarowa zdobyła w roku 1964 tytuł wicemistrzyni Polski!
Piłkarze zaczynali od A klasy. W 1960 roku zajęli I miejsce w rozgrywkach grupy północnej A klasy i po wygranych barażach z Błękitnymi Stargard z południa awansowali do III ligi okręgowej (III liga w obecnym kształcie wówczas nie istniała zwycięzcy lig okręgowych toczyli baraże o wejście do II ligi). Czołowi zawodnicy Floty w tym okresie to: Wacław Wróblewski, Józef Daszczyk, Jan Kielar, Jerzy Gozdur, Jerzy Frankowski, Jan Mikulski. Także Leszek Zakrzewski, obecny kierownik drużyny, bez którego Flota istniała tylko 7 pierwszych lat.

Dekada II – mozolna walka o przetrwanie
W 1968 roku jak grom spadła wiadomość o likwidacji WKS Flota skutkiem reorganizacji sportu wojskowego. Jednak grupa zapaleńców nie dała za wygraną i doprowadziła do rejestracji Międzyzakładowego Klubu Sportowego, który przejął dorobek, nazwę i tradycje od Floty. Tu bezwzględnie musimy już podać nazwiska tych najbardziej zaangażowanych dzięki którym sport w Świnoujściu przetrwał i istnieje do dziś: Eugeniusz Marchelewski, Bronisław Zieliński, Zenon Ciach. W klubie działały dwie sekcje: piłkarska i bokserska. Nie mając jednak już wsparcia w wojsku, a przy obojętności zakładów pracy i władz miasta, klub borykał się jednak z olbrzymimi problemami w pozyskiwaniu środków na utrzymanie i tylko dzięki sobie znanym sposobom wyżej wymienieni panowie doprowadzili do zgłoszenia drużyn do rozgrywek w sezonie 1969/70 i przetrwania rundy jesiennej. Zimą lody skruszały dzięki poparciu Przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej – Mariana Zawiszy, który zresztą zaraz objął urząd prezesa klubu. Przywrócono do życia sekcje siatkówki i tenisa. W 1974 roku powstała Rada Opiekuńcza Klubu pozyskująca coraz więcej zakładów łożących na Flotę. Te perypetie organizacyjne w początkowej fazie oczywiście nie sprzyjały rozwojowi. Drużyna piłkarska do roku 1970 balansowała między ligą okręgową, a A klasą. W 1970 została jednak wzmocniona sześcioma piłkarzami Pogoni Szczecin (Brunon Tusiński, Paweł Mikuliszyn, Henryk Kononowicz, Edward Koladyński, Jerzy Gała). Po roku powróciła do ligi okręgowej by już z niej nigdy nie spaść, a w przededniu XX-lecia klubu awansować do III ligi międzywojewódzkiej. W 1971 roku, Flota wygrała rozgrywki szczebla okręgowego w Pucharze Polski i w następnej rundzie spotkała się z II-ligowym MZKS (obecnie Arka) Gdynia.

Dekada III – zaistnienie na mapie Polski
To był już szczebel centralny. Wyniki ligi międzywojewódzkiej podawano już w centralnej prasie sportowej, rozpoczęły się wyjazdy poza województwo, głownie do Wielkopolski. Historyczny awans do III ligi nastapił w roku 1976. Pierwsze trzy sezony to była skuteczna obrona III ligi, potem zaczęło się balansowanie między III a IV ligą trwające do roku 1987. Jednak żaden pobyt w niższej klasie nie trwał dłużej niż jeden rok. W tym okresie pojawili się we Flocie m.in. Stanisław Zych, bracia Mirosławowie, Czesław Rybczyński, Jarosław Dunajko, Henryk Polarczyk, Bracia Wójciccy, Cezary Kałużny, Zbigniew Barczyk.

Dekada IV – utrzymać III ligę
W 1987 roku piłkarze po raz piąty awansowali do III ligi. Tym razem na dłużej, bo aż na 20 lat. Było to powolne, ale skuteczne wspinanie się w górę. W międzyczasie w roku 1991 nastąpiła kolejna istotna restrukturyzacja. Opiekę nad klubem przejęło miasto, a pierwszym prezesem MKS został ówczesny prezydent – Leszek Miłosz. Na efekty nie trzeba było długo czekać. Już w 1992 Flota zajęła II miejsce, by przez kilka lat grać w kratkę. Większość jednak sezonów tej dekady to była zacięta walka o utrzymanie dla miasta III ligi. W tym czasie pojawili się tacy zawodnicy jak: Mariusz Witkowski, Dariusz Duszyński, Jarosław Chmielewski, Waldemar Broniecki, Leszek Labiś, bracia Przybylscy, Piotr Pecyna, Jacek Ratajczak czy Marcin Adamski – późniejszy reprezentant Polski i uczestnik Ligi Mistrzów.

Dekada V – w czołówce III ligi
Drużyna Floty coraz bardziej krzepła i wspinała się coraz wyżej. W sezonie 1997/98 była w czołówce, przez dość długi czas nawet wiceliderując. Nie przeszkodziło – wręcz przeciwnie zmobilizowało – pojawienie się w III lidze sąsiada zza miedzy – Leśnika (obecnie Fala) Międzyzdroje. Niestety był to sezon reformy rozgrywek i aby utrzymać się w III lidze należało zająć miejsce nie niższe od szóstego. Udało się dzięki zwycięstwu w ostatnim meczu z Lechem II Poznań i złotej bramce Waldemara Bronieckiego. Następny sezon był ostatnim w którym Flota broniła się przed spadkiem. Od jesieni 1999 cały czas była w czołówce III ligi, kilka razy nawet ocierając się o II ligę. Najlepszy był rok 2003. Po nader udanej wiośnie i wyjazdowych zwycięstwach nawet nad drużynami z czołówki Flota zajęła drugie miejsce w III lidze zdobywając przy tym Puchar Polski szczebla wojewódzkiego. To dało możliwość występów na szczeblu centralnym, czyli goszczenia w Świnoujściu najpierw drugo~ a następnie pierwszoligowców. Łaskawy los przydzielił bardzo znane, utytułowane kluby. Na początek ŁKS, a cztery dni po nim Widzew. Obie łódzkie przeszkody zostały pokonane. 17 września 2003 przeżywaliśmy największe piłkarskie wydarzenie w historii: spotkanie 1/8 finału z Amicą Wronki. W tym momencie byliśmy już w najlepszej szesnastce rozgrywek, była realna szansa na awans do ósemki, niestety zaprzepaszczona przez nieuczciwego sędziego. Filary drużyny w tym czasie to Sergiusz Prusak, Andrzej Miązek, Marcin Bochen, Marek Niewiada, Andrzej Noga, Marcin Łapiński, Kamil Jakubiak i oczywiście Krzysztof Mikuła. W roku 2005 Flota przejęła od OSiR sekcję tenisa stołowego, która właśnie wywalczyła awans do I ligi. Została ona utrzymana a w tym roku awans do II ligi wywalczyła druga drużyna. Zawodnicy pierwszej drużyny to: Roman Sowiński, Dmitrij Farejtorow, Paweł Kibała, Marek Serwatka i Andrzej Wąsowicz.

Dekada VI - odbicie od dna i wybuch
W roku 2006 nastąpił zupełnie niespodziewany, niczym nie uzasadniony spadek do IV ligi. Stara drużyna rozleciała się. Pojawił się i znikł ambitny sponsor - Michał Leonowicz, drużynę zasiliła oprócz licznej młodzieży prawdziwa gwiazda - dziesięciokrotny reprezentant Polski - Paweł Skrzypek, który wkrótce objął stanowisko grającego trenera. Bez większego trudu drużyna Floty wygrała rozgrywki IV ligi i kwarantanna - podobnie jak wszystkie poprzednie - trwała tylko jeden rok. Tym razem jednak nie nastąpiło dwudziestoletnie zatrzymanie w III lidze. Po roku gry na tym szczeblu w roku 2008 MKS Flota - po raz pierwszy w swej historii - awansował wyżej! Do zreformowanej I ligi (drugi szczebel rozgrywek) drużynę wprowadził czeski szkoleniowiec Petr Němec, a prezesem klubu był w tym czasie Edward Rozwałka. Byliśmy wtenczas świadkami historycznych wydarzeń, że przypomnimy tylko te najważniejsze: pierwszy mecz w I lidze - 26 lipca 2008 porażka 0-1 w Zabierzowie z Kmitą, pierwsza wygrana - tydzień później 2 sierpnia w Policach z Dolcanem Ząbki, pierwsza bramka - Arkadiusz Sojka w tymże meczu, pierwszy mecz w Świnoujściu - 23 sierpnia 2008 wygrana 1-0 ze Stalą Stalowa Wola po bramce Wallace'a Peresa Benevente. Drużyna Floty mimo ogromnych trudności finansowych i z obiektem spisywała się rewelacyjnie i przez dwa kolejne sezony zajmowała w I lidze siódmą pozycję. W sezonie 2009/10 przez kilka kolejek była nawet liderem!

Źródło: http://www.flota.swinoujscie.com.pl/historia.html