Historia piłki ręcznej w Elblągu zaczyna się od roku 1954. Pod nazwą Stal Elbląg pod opieką Benedykta Mondygał i jego pierwszego trenera Mieczysława Pleśniaka, jego następcy Alfreda Skuratowicza zaczęto tworzyć elbląską historię piłki ręcznej, której efekty po dzień dzisiejszy są zauważalne. W latach 50-tych i 60-tych dzięki intensywnemu szkoleniu młodzieży w MKS Truso Elbląg przy Technikum Budowy Maszyn w Elblągu trener-legenda elbląskiego szczypiorniaka Mieczysław Pleśniak wyszkolił olbrzymią rzeszę wspaniałych zawodników, którzy w kolejnych latach zasilali szeregi seniorskiej męskiej piłki ręcznej w klubie Turbina Elbląg.Kolejnymi nazwami, jakie przyjmował elbląski zespół były: Polonia, Fala i Olimpia. Seniorska piłka ręczna w oparciu o w/w nazwy klubu brała czynny udział w różnych klasach rozgrywek poczynając od wojewódzkich, okręgowych i II-ligowych o zasięgu ogólnopolskim. W trakcie tych wielu sezonówbyły lepsze i gorsze okresy,wzloty i upadki oraz było jedno najważniejsze,fakt, że nigdy nie zerwano więzi i miłości do piłki ręcznej w Elblągu. Tak jak z każdą dyscypliną kojarzone są nazwiska najlepszych sportowców, tak samo jest z piłą ręczną. Należy wspomnieć o czołowych zawodnikach seniorskiej piłki ręcznej w Elblągu z dawnych lat, tj : Stanisław Baran, Leon Poździech, Zdzisław Konopka, Remigiusz Otłowski, Aleksander Stogowski, Roman Palicki, Bogumił Malinowski, Lucjan Bułach, Waldemar Piechota.
Na początku lat 70-tych seniorska piłka ręczna Olimpia Elbląg znalazła możnego opiekuna w Zakładach im Wielkiego Proletariatu w Elblągu co z kolei miało istotny wpływ na dalszy jej rozwój i uczestnictwo w ogólnopolskich rogrywkach II ligi. W/w wysokiej klasy zawodnicy zostali wzmocnieni kolejną grupą świetnie wyszkolonych zawodników drużyn młodzieżowych Olimpii i Truso, do których zaliczali się: Zbigniew Kieszkowski, Ireneusz Cieśliński, Wiesław Wadrowski, Zdzisław Nowakowski, Jakub Nowakowski, Krzysztof Wilga, Zenon Korzeniowski, Krzysztof Wedeł, Zenon Dąbrówka, Jarosław Tkaczyk oraz Ireneusz Ziemiński, Eugeniusz Bisewski i Benedykt Pniociński. Poniżej prezentujemy zdjęcie pamiątkowe Olimpii Elbląg w meczu towarzyskim z drużyną Czechosłowacji!!:
. Jako sędzia (z bródką) Zdzisław Konopka - świetny skrzydłowy z najlepszych lat Olimpii (nie grał w tym meczu lecz sędziował). Drugim sędzią był Jacek Marusej z Malborka.
Zespół Olimpii wystąpił w składzie:
Cieśliński Ireneusz (kapitan), Bisewski Eugeniusz (bramkarz), Nowakowski Jakub (bramkarz), Otłowski Remigiusz, Mazur Roman, Zamojski Jerzy, Ziemiński Ireneusz, Czertowicz Jan, Wiadrowski Wiesław, Nowakowski Zdzisław, Romaszko Jerzy, Markiewicz Jan, Piechota Waldemar.
W początkach lat osiemdziesiątych pomimo stałego zadomowienia się zespołu w II lidze zawirowania polityczno-gospodarcze w Polsce miały istotny wpływ na to, że elbląskiej piłce ręcznej trudno było wywalczyć awans do I ligi. Gdy 25.02.1994r. na bazie ówczesnego klubu sportowego powstała autonomiczna sekcja piłki ręcznej Poloni Elbląg, a następnie objęcie jej patronem przez firmy Techtran i Darad w Elblągu i skupieniem wokół klubu najzagorzalszych działaczy w osobach Ireneusza Ziemińskiego ( były zawodnik, a obecnie współwłaściciel firmy Techtrans), Andrzeja Szmita( współwłaściciel Techtrans), Edwarda Piekarza( właściciel firmy DARAD), Jerzego Kruszewskiego (wieloletni kierownik drużyny), władz samorządowych miasta Elbląga na czele z prezydentem Henrykiem Słoniną oraz wielkiego inicjatora, zwolennika ratowania i utrzymania piłki ręcznej w Elblągu Zenona Korzeniowskiego(zawodnik i Prezes klubu).
Zenek poza sportowymi osiągnięciami został uhonorowany również przez czytelników Dziennika Elbląskiego. W głosowaniu uznali go najwartościowszym sportowcem Ziemii Elbląskiej w 2000 roku.
W roku 2004 po ciężkiej pracy owocującej w zwycięstwa zespół prowadzony przez Ludwika Fonferka awansował do 1 ligi. Historyczna chwila była zasługą zawodników: jak pokazała historia - elblążanie nie chcieli długo zadomowić się w rozgrywkach pierwszej ligi.
Techtrans Darad Elbląg nie zamierzał zwalniać tempa. W sezonie 2004/2005 będąc beniaminkiem ligi dzielnie walczył z każdym rywalem. Po nieudanym początku z meczu na mecz stawał się silniejszą drużyną, ostatecznie zajmując 8 miejsce w tabeli.
Podczas przerwy między sezonami w Świnoujściu rozgrywał się II Turniej o Puchar Polski w piłce ręcznej plażowej. Pierwszy raz wzięli w nim udział zawodnicy Techtransu Daradu i od razu zdobyli trofeum. Nikt na szczęście nie wycofał się i w sezonie 2005/2006 drużyna Techtransu Daradu Elbląg przystąpiła do nowego sezonu pod wodzą Ludwika Fonferka w składzie: Zenon Korzeniowski, Tomasz Stankiewicz, Marek Wróbel(bramkarze), Filip Korzeniowski, Łukasz Szramka(lewe skrzydło) , Mariusz Babicki, Mariusz Balawejder(lewe rozegranie), Jakub Fonferek, Łukasz Marzec(środek rozegrania), Marcin Roszkowski (prawe rozegranie), Maciej Borsukowicz, Łukasz Januszewski(prawe skrzydło), Robert Laskowski (kołowy), Damian Malandy (kołowy), Piotr Sadowski(kołowy). Założenia wskazywały, by drużyna utrzymała się w czołówce tabeli. Jednak obficie przepracowane trenigi dały efekt w postaci lidera 1 ligi gr.A. Osiągnięcia sportowców zostały nagrodzo przez elbląskie media, a nawet przez prezydenta miasta Elbląga, Henryka Słoninę.
Kolejny raz udział w plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Ziemiii Elbląskiej wzięli udział nasi zawodnicy, Maciej Borsukowicz, Łukasz Marzec i Marek Wróbel. Dwaj pierwsi zostali wyróżnienie przez głosujących Łukasz Marzec zajął 7 miejsce, zaś Maciej Borsukowicz 9. Marek znalazł się tuż za pierwszą dziesiątką, 11 miejsce
Nagrody od Prezydenta miasta Elbląga Heryka Słoniny: Dla drużyny za ciężką i profesjonalną pracę, która zaowocowała wielkim sukcesem sportowym, dzięki czemu godnie reprezentowane było nasze miasto.
Dla trenera Ludwika Fonferka za przygotowanie zespołu oraz pokazanie swojego kunsztu trenerskiego, dzięki któremu na parkiecie było widać nieprzeciętne umiejętności oraz wolę walki wśród zawodników.